verse vijgen van bij Ayoub
per kilo in een plastieken bakje
met sapdruppels op hun huid
in mijn verbeelding
bijt ik er al in, mijn mond kwijlt
naast het masker waarmee ik
de dagen tegemoet rijd
langsheen de vaart met ganzen
discussies over die mannen
hoe ontkomt ge daar ook aan
masker op masker af
uw identiteit gespleten gelijk
het tafelblad in de keuken
onbehandeld onhandelbaar
gij weet, gedreven porren
een peut hier een pits daar
en af en toe een goei saflet
of taart met vijgen en siroop
van Luik van peren
uw eiland is uw haven niet
uw schip geen lapjesdeken
uw boterham niet van karton
uw hart geen kabbelend beekje
ik bijt in vijgen van bij Ayoub
ik proef zoet ik proef het leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten