POËZIE / Warschau

 

toen ik Laurie Anderson speelde

en jij was een barman

speelden we oorlogje

 

plaatsten strategisch de woorden

als of er leven van afhing

 

we knoopten zakjes dicht

en open, gevuld met betekenis

 

accordeon en vrouw en Warschau 

 

en toen de zon begon te schijnen

toen zagen we Wenen en we moesten

bijna huilen van het lachen dan

 

ja dat was een fijne zondag geweest

POËZIE/ podium

niet heel de wereld 

een podium

niet elk gebeuren

een evenement

niet wandelen 

langs de leien

is geen beweging 

maar stilstand

kom vuistje 

zei de gekke man

zijn tandeloze bakkes 

vol binnenpretjes

binnenmondse monkellachjes

vertellen veel meer 

dan woordenwatervallen

ik had graag zijn geheim gekend

ploeterende passanten

sporen langs rechte lijnen

gedachten die graag verdwalen

maar er valt geen ontsnappen aan

waar is de gekke man heengegaan?

POËZIE / ijsberen

 

in den beginne

was er geen vanille-ijs

geen chocolade of praliné

geen 57 verschillende variëteiten

gedraaid gewikt en gewogen

 

er was alleen maar permafrost

 

ge wandelde nog niet rechtop

ge dacht niet te veel dingen

spreken kwam er niet aan te pas

maar volgens mij

liept ge wel te zingen

 

uw gedachten waren

puur essentieel

 

als ge dorst hebt

kunt ge likken

als ge honger hebt

gaat ge knabbelen

als ge moe zijt

wilt ge liggen

 

ge deedt nog

niet aan ijsberen

 

#gedichtendag

POËZIE/ buizerd

hoe uw brein treint in onvoorspelbare

richtingen telkens wanneer ’s morgens

mistig het meer verbergt wat niet mee wil

doen aan de onstuitbare drang naar

meer / beschermen wilt ge en tieren

wanneer sommige dieren wegblijven

en u zo geen gevoel van veiligheid

meer bieden want van wie anders

zou het moeten komen dan van ratten

opgevreten door de buizerd?