krinkelend
en winkelend
stort ge uzelf
vrolijk shoppend
de afgrond in
ge brult nog van
ze zullen ons
niet temmen
dat doet ge zelf
ge schuurt gelijk een scharniertje
op de rand van de beschaving
die ge hoog in uw nylon
vaandels draagt
smeltend
bij elke graad meer
plop, daar verzuipt weer
een ijsbeer
ge zeeft uw pruimen
doorheen complottheorieën
nee niet die van u
altijd van een ander
ge ziet ze vliegen
ge ziet ze hangen
maar een ander
mag ze vangen
die ander draagt u
want in u zit niks
imploderen
daarentegen
kunt ge
gelijk de echten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten