elke nacht wordt ge
een beetje meer
verwarde man
in de tuin
van de burgemeester
regels vervallen
tussen de lijntjes
van kwaad naar erger
alsof de zon op uw huid
ook uw hersenen verbrandt
verblind blijkt uw roze bril
ordinaire vetvlekken te vertonen
dwaas ziet ge dat
alle bomen
door de reus
werden weggegomd
uw schril gekrijs
doorboort dovemansoren
uzelf vinden zult ge niet
slijk laat geen sporen
wie vriend
wie vijand
weet ge niet
uw woorden
bengelend
aan balken
in de klokkentoren
in plaatselijke parochiebladen
brult uw fan van het eerste uur
onsamenhangende parabels
achteraan in de tuin
staat een oude troon
in koeien van letters
te blinken van nalatenschap
neonlichtreclamebak
trog van Troje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten