het is tussen 3 en 4 uur ’s nachts
dat de donkerte het zwaarste weegt
een natte klamme deken over u gelegen
voor sommigen het lijf van een mens
voor anderen de gedachte daaraan
en hoe dat wringt wanneer dat weegt
en ge wilt daaraan ontsnappen
en ge kunt liggen woelen en wentelen
al wat ge wilt, de verhalen zullen blijven
komen gelijk de waterval van Coo maar dan
die van lang vervlogen tijden toen het water
nog gewoon vloeide en nog niet te koop was
ge ziet de tafeltjes in uw gedachten
en de gesprekken daar gesproken
door figuren die niemand kan verzinnen
ze bestaan gewoon, al eeuwen en ook
vandaag nog en als we niet oppassen
is het er morgen mee gedaan, dus kom eraf
van die kruk, maakt uzelf los uit dat spinneweb
er valt stof te vergaren, en van garen terug naar stof
denkt eens aan die grote lichte zaal
met obers en hun knipmessen
gij klein en zwart kortgeknipt pruikje
en haar sierlijke polsbeweging
waarmee ze resoluut in de schaar
van een krab begint te peuteren
uw ijselijke gil wanneer de krab
nog blijkt te leven want ze beweegt
ze wil u grijpen, uw kennis van
anatomie is nog wat onderontwikkeld
en iedereen vindt u schattig en weet niet
dat ze later allemaal uit uw pen zullen
komen kruipen en gelijk mieren zullen
rennen over wit papier, peperkorrels om
de sfeer te kruiden wanneer ge poogt
te vertellen over de mensen en hun natuur
en hoe ingewikkeld dat het allemaal is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten