Snap! Het leven is een feest,
ge probeerde uw eigen te zijn
en dat is een kunst op zich.
Snap! Het leven is een feest,
ge probeerde om ´s morgens
niet op straat geshot te worden
zonder dak boven uw kop
is het nogal moeilijk om
de ochtend te begroeten.
Snap! Het leven is een feest,
er hoeft geen wooncrisis te
zijn
en waardig sterven, dat was uw
laatste kunstje: aan het gaan
zijn
met de vlam nog altijd in de
pan.
Snap! Het leven is een feest
en uw leven was de soundtrack
bij de film die het leven is,
uw orkest
´t Vlot en de Spuitenpatrouille
en
Het Straatsyndicaat, de
Stadswaag
En Amsterdam en uw punktijd,
Snap is the new punk.
Snap! Het leven is een feest,
ge wordt niet zomaar een cliché
op 3 en 1 en 2, compleet met
hepatitis C,
daar zijn hersenen voor nodig
die hun kabels gelijk een
valwind
in alle richtingen sturen op
pad,
op patrouille, naar de parking
en op de vloer, met de vakbond
van de junkies,
van garage naar garage,
van zetel naar zetel,
van pand naar pand.
x
Snap! Het leven is een feest
en voor ge het wist deden we
allemaal met u mee met
structuur
en zonder structuur
(die structuur die komt er wel)
tegen de verveling
tegen de eenzaamheid
empowerment van de straat
tegen het lelijke patronaat
honderd keer nee en dan ineens
ja.
Snap! Het even is een feest,
ge moogt nooit opgeven
ge moet blijven verbinden,
de mensen zin geven om
van hun leven kunst te maken.
Snap! Het leven was en is een
feest
en wij zijn allemaal
kunstenaars
en het is wat dat het is: een
komen
en een gaan langs een
kronkelende baan.
Hij zag de mens in u,
altijd de mens in u.
Dag levenskunstenaar,
uw bruggen blijven ons dragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten