POËZIE / vannacht

ik droomde hoe vannacht

het water zachtjesaan

over de pompoenen

langs de tomaten

en frambozen de trappen 

kwam opgekropen

kwam kloppen

aan mijn terrasdeur

doe uw deur eens open

ik droomde hoe vannacht

het water zachtjes heen en weer

klotste, in kleine eb en vloed

en we waren niet eens aan de zee

ik zag beneden in het gras

hoe het was in Brussel

maar dan ondersteboven

luchtkasteel van Laken

het parlement afgebroken

ik droomde hoe vannacht

duizenden kubieke meters

geschiedenis van boten

die vaarden over rivieren

en oceanen door mijn keuken 

kwam stromen

tot aan de proviandkast

met potten zelfgemaakte 

opgelegde chutney

van de appels langs het verdronken jaagpad en de onrijpe tomaten uit

de verdwenen tuin

ik klom tot op het dak vannacht

en hoorde niet het gestaag geraas

van de camions uit Willebroek

maar wel een eend die alarm

kwaakte in mijn oor;  ze keek me

recht in het oog en vroeg me

en wat gaat ge nu doen?

POËZIE / cité

kijk links en rechts bij het oversteken 

van het jaagpad of de bende van de verlichte beschaving haalt u onderuit

op zondag moet gij niet werken

uw leven heel even plat en languit

in het bos daar staan veel struiken

ze zakken zachtjes onderuit

om dan straks wat te gaan liggen

die natuur, zijn tijd vooruit

ge vraagt u af zo in die stilte

hoever het water hoever uw kuit

een vlucht van vogels snatert over

en dempt radiotatergeluid

de Pee van Dingen

met Jeanne Duprez

en morgen weer

naar de cité

POËZIE / modderbrij

kniehoog in de modderbrij
komt daar plots een berekoe
vanuit de struiken hijgen
ik dacht nog te zeggen van kijk
maar de deur was al toe

witte hoge achterpoot
na vandaag nooit meer stampen
ik vraag u hoe zijn wij zo snel bij
de berg onbetaalde facturen beland?
vannacht scheen de volle maan
door jaloezieën naar binnen
uw naam in elke boom
gegrift, weg naast de mijne

POËZIE / Zwanger

zwanger, van gedachten
ideeën acties ondernemen
projecten op touw zetten
events organiseren
beelden komen binnen
zinnen formuleren
woorden combineren
uw angsten bezweren

zwanger, uw lijf dat
verandert uw wereldje
kantelt uw hart dat kapseist
wanneer uw ogen zien
dat de spiegel liegt over
wie gij zijt dat zijt gij
helemaal niet gij zijt
gewoon iemand anders

zwanger, lijkt ge wel hormonen
spel op de kar ge verandert
van lijf ge probeert te passen
ge probeert u aan te passen
proberen muteren uw lijf
door het mijne van gordijnen
maakte ze jurken klaar om
de vijand te domineren
dikker worden woorden
het buikgevoel van meneren

POËZIE / pels

er zijn zo van die dagen
dat alles grijs en grauw is
en toch is dat fantastisch
dat voelt gelijk warme pels

POËZIE / hoofdpijn

ik sprak al met een psycholoog
ja wie niet eigenlijk buiten
een bende bange witte mannen?

bij buikpijn gaat ge
ook naar de dokter
bij hoofdpijn naar
de psycholoog

ik sprak al met een psycholoog
ja wie niet eigenlijk buiten
een bende bange witte mannen?

een gevecht tegen uzelf
kunt ge niet winnen zonder
iemand anders erbij
om u te verdedigen

gij zijt uzelf toch
gewoon veel te slim af
gij met al uw verstand
gij hakt uw eigen kop eraf

ik sprak al met een psycholoog
ja wie niet eigenlijk buiten
een bende bange witte mannen?

ik heb alles geprobeerd
ik dacht eerst
ik pak een hamer
ik ram tot er niks meer
te rammen valt

ik dacht ook
mannen! heel veel
en heel vaak met
en zonder gluten

ik dacht van de vlucht!
de vliegangst overwinnen
dan sta ik terug stevig
met mijn voeten op de grond

ik dacht ik zoek het donker
ga daar zitten urenlang
dan zie ik niks nooit meer bang

ik dacht ik klop erop
maar de vraag waarop?
bleef dreunen in mijn brein

ik dacht ik denk
gewoon teveel
hartenzeer
mensenzever
klimaatangst
fascistenwevers

voor één hoofd
op één stel schouders
is dat wel wat veel natuurlijk
natuurlijk komt daar hoofdpijn van

ik sprak al met een psycholoog
ja wie niet eigenlijk buiten
een bende bange witte mannen?

ik sprak al met een psycholoog
ik spreek nu ook met u

POËZIE / rwina

als het aan de liefde
bezorgdheid en toewijding
van mijn cursisten lag
dan was ik de president

accepteer rwina
onbeslis beslissingen
parkeer de overheersers
in een straatje met een eind

ik heb last van uw regels
uw wat en waar en hoe
wat ik moet
wat ik niet mag
doe gewoon uw bakkes toe

als het lag
aan mijn cursisten
als het lag
en dus niet stond
geschreven in 140 tekens
dan klonk het nieuws
op het journaal
niet krankzinnig
maar gezond

POËZIE / bamboe

twee klimoppen

vergroeid

verstikken elkaar

telkens losrukken

eens zo snel groeien

wij zijn een roman 

van John Irving

wij gaan over liefde 

en onmogelijkheden

niet opgeven en hartverscheurend

heel hard huilen 

en nog liefde

twee klimoppen

vergroeid

wij stikken telkens

onszelf losrukken

eens zo snel groeien

wij zijn een roman 

van John Irving

wij gaan over liefde 

en onmogelijkheden

niet opgeven en hartverscheurend

heel hard huilen 

en nog liefde

maar dan anders

soms bamboe

wij zijn twee klimoppen

in elkaar verstrengeld

wij wurgen mekaar

teder en liefdevol

wij zijn een roman

van John Irving

KORT / zwarte gans

Zomer in augustus.

De onderkant van een zwarte gans is behoorlijk indrukwekkend bij valavond. De veren van de vleugels haast doorschijnend door de ondergaande zon, de uiteinden duidelijk afgetekend, veer per veer, pen per pen, bijna uitgerafeld maar net niet. De hals rank en slank uitgestrekt, de rode bek een beetje getild, de poten ingetrokken als bij een Boeing. Maar vooral dat licht. De gans wordt gesolariseerd terwijl ze vliegt, waardoor ze stil blijft hangen daarboven, voor eeuwig en altijd in mijn hersenen geprint.

Ik heb geen idee of ze zwarte gans heet, waarschijnlijk niet want het is geen gans, eerder familie van de fuut maar dan groter, maar dat is allemaal niet zo belangrijk.

Net zomin de drie roofvogels die ik voor het gemak buizerds zal noemen die vanochtend om half 8 elk onverstoorbaar maar immer geconcentreerd op een paal in het veld zaten, terwijl de konijnen zenuwachtig onder en achter hen door wipten, maar wat kan hen dat deren, er zijn er nog miljoenen.
De drie reigers (ja, vanochtend kwam alles in drievoud) die als Romeinse soldaten zij aan zij langzaam naar voren bogen, hun ene poot klaar om de grote stap te zetten, hun bek hard als een botte speer om eender welk dier waarop ze het gemunt hadden onmiddellijk knock-out te slaan.

Daarrond de koeien die naar me keken terwijl ik voorbij fietste, onverstoorbaar kauwend.

Het uithangbord met ‘Theater’ erop in het schijnsel van het vroege ochtendgloren, de verlaten straat, de vrouw in de auto onder de brug met het voorportier open terwijl ze haar sigaret rookte, de nevel die al aan het verdampen was, de insecten, de bakker die net openging maar niet naar vers brood rook, slagerij Ayoub die ik nog geen enkele keer open heb gezien, maar het is dan ook vakantie.

Vandaag begon de dag blij als een verrassingspakketje. De inhoud sloeg wat tegen.