POËZIE / modderbrij

kniehoog in de modderbrij
komt daar plots een berekoe
vanuit de struiken hijgen
ik dacht nog te zeggen van kijk
maar de deur was al toe

witte hoge achterpoot
na vandaag nooit meer stampen
ik vraag u hoe zijn wij zo snel bij
de berg onbetaalde facturen beland?
vannacht scheen de volle maan
door jaloezieën naar binnen
uw naam in elke boom
gegrift, weg naast de mijne