POËZIE / hond

ik herinner mij

veel haar en grote hond

en als een verloren hondje

werd ik binnengehaald

van eten en drank voorzien

en vooral van een luisterend oor

zonder dat er vragen werden gesteld

en al die tijd verstopt in de chalet

had ik geen idee wie jij was

toen, die eerste keer

maar wel dat jij er even was

voor mij

en hoe mij dat toen geholpen heeft

(voor BvB)

POËZIE / lift

aan een houten tafel zitten
zomaar ergens in de zon
zonder doel behalve het doden
van de tijd en gedachten
die te maken hebben
met dagelijks leven

dralend om weer op te staan
naar de deur te gaan
met ogen wijdopen
in de liftschacht te stappen
waar de lift
anderhalve verdieping hoger
zo vast als een huis hangt

#deverlichtebeschaving

POËZIE / gebit

u afvragen hoe dat gaat dan

oud worden, hele dagen met uzelf

bezig zijn en met al uw pillen

iedereen die vraagt ça va?

en natuurlijk niet, want alles doet zeer

maar daar niet over blijven zagen

de mensen worden dat algauw beu

door uw raam staren

naar uw boterham met kaas

af en toe een stuk vlees ook

maar tegenwoordig wordt daar

nogal eens lelijk over gedaan

's avonds is er tv

soms gaat die al eerder aan

want uw ogen vallen toe

tegen dat de rest van de wereld

een stapje gaat zetten

gij vroeger ook

maar da's lang geleden

ge maakte uw kleren zelf

dat noemen ze vintage nu

dan krijgt de tv 't schuifke

schuifelen naar bed

uw glas met uw gebit

borrelt gasbellen

dromen over vroeger

vroeger lijkt veel op nu

POËZIE / duh

zeg en waar zijt gij
deze zomer geweest?
ik helemaal nergens
ik was heel de tijd hier
in mijn hoofd

ik heb daar veel
in rondgereisd
ik reisde nogal wat af
ik nam de trein
en ik zat in zo'n
ouderwets coupéding

Ik liet ook mijn hart
op de grond vallen
heel hard en het bloedde
als een rund

en nu ben ik weer terug
van absoluut nergens
ik heb niks gezien
ik heb niks beleefd
ik heb wel degelijk terdege
vakantie genomen

ik heb veel geleerd
over grenzen en mensen
die van mij
en die van een ander
en nu ben ik er klaar voor
ge moogt met mij mee
als ge denkt dat gij dat aankunt

want ik ga niet meer opzij gaan
niet meer wachten op wat zon
eerst teveel en dan nul komma nul
die zon die maak ik zelf wel
al was het van een stuk karton
liever vlechtjes dan plastrons
duh
(voor Anuna en Greta en Billie en ...)

POËZIE / paard

er danste dan zo’n paardenkop
voorbij het zonneraam met
zijn gele tanden
in een scheve grijns
getrokken zonder pijn
want er werd whisky
geschonken

en achter glas zaten wat heiligen
devoot te bidden althans
zo leek het toch
zo zei het onderschrift
ernaast een steegje
vol met klap
achterklap
het klappen van de zweep
en zo belanden we
opnieuw bij paard

in de gang
op binnenkoertjes
stil als water
voetstapjes op houten
plankjes op de knietjes
een moeder
en haar blik
perplex een halve lach
en aan de telefoon
een man uit verre landen
die zei van ‘hello’
en ‘how do you do?’

twee vrouwen met korte haren
begijnensteegjes kleine raampjes
lege kamer met piano
spinnen knetteren ragfijn
langs ijzeren platen

Ik zei ‘dat gaat wel
het ging al slechter’
ik kijk wat rond
en mijmer voort
over hoe het was
over hoe het ging
over veel gelach
over hoe nu later
overal water
overal mensen
overal lijken
overal chaos
overal

en van die dingen
beeld per beeld
klik in je hoofd
hou ze vast
hou ze tegen
zet ze af
vecht ertegen
vecht ertegen
zoals toen
zoals nu
tegen mensen
die anderen
ontmensen

POËZIE / wol

3 bollen wol
eentje voor u
eentje voor nu
en eentje voor
in acute nood

rol voorzichtig af die draad
traceer met uw vingertopje
de wispelturig wollige lijn
warm, te warm voor nu
maar straks, maar straks wel

traceer, markeer uw roots
uw zijn, los van losse bevliegingen
die geen gedachten zijn, maar onbevangen
onbevlekt ontvangen, gevangenis

markeer uw lijnen met een stift
uw contouren, stukje hier
en stukje daar, transparant
ondoorzichtig, onzichtbaar
frappant wel, markant dan maar

kleren maken de man
maken de vrouw die niet kan
zonder, het is een wonder
elke keer, weer een lijntje meer
knopen die onontwarbaar lijken

traceer, er zijn er geen verkeerde
van vis en van vlees
geen te vroege of te late
mandaten voor wol
katoen, gebloemde, gestreepte
of met ruiten

pasklare patronen verknipt
de stukken uit elkaar geript
scheuren recupereren, schaduwen
markeren, contouren leren verdragen
uw eigen leren maken, uzelf mogen behagen

die ene bol wol
die laatste
doe maar

POËZIE / drol

fb is een kleurboek voor volwassenen
uren en uren en uren kunt ge daar in kwijt
met krabbelen tussen de lijntjes
en af en toe krijgt ge applaus

maakt ge plots in de linkerbovenhoek
een nieuwe tekening gewoon daarom
of trekt ge schaduwen naast de lijntjes
(ik zeg zomaar wat)
dan wordt ge onmiddellijk terechtgewezen
door de fb-politie en de fb-burgerwacht
want dat is dus niet de bedoeling
daar dient dat dus wel niet voor

wat is de bedoeling dan wel?
waarvoor dient dat dan wel?

uren en uren en uren wat krabbelen
tussen de lijntjes, een kleurtje hier
en een hartje daar, een drol
en dan is het boek vol
dan verandert ge van thema
of ge start helemaal overnieuw

dat kan
daar is ook voor u én voor mij
aan gedacht
er liggen nog veel
blanco exemplaren
in de winkel

en ondertussen gaan de uren voorbij
en heeft het buiten geregend
en heeft uw kind een angstdroom gehad
en uw lief waarschijnlijk ook
en ergens naast u bij de buren
of drie huizen verder
of in dat huis daar naast de supermarkt
dat met die rare scheve gevel ja
hangt een schilderij waar niemand nog naar kijkt
groeit er een bloem uit de grond
tikt er muziek op het raam
klopt er een hart veel te rap
loopt er een voet schoon te wezen
vloeit er een traan uit een oog
ligt er iemand te creperen
van godverlaten eenzaamheid

POËZIE / laurier

ik gaf ze een plastieken zakje
gevuld met gedroogde laurier
dat lijkt wel wiet, kreeg ik te te horen
wat ik bizar vond want heb je
me ooit al met een joint zien lopen?

ik ken uw leven niet, was de repliek
wat wel duidelijk was; mochten ze
mijn leven kennen, dan wisten ze
dat laurier geen wiet is, maar
gewoon gedroogde laurier

POËZIE / stilte

de eerste keer

sinds zowat forever

dat A en B de volle

vierentwintig uur

niet met mekaar hadden

gecommuniceerd

noch aan de telefoon

noch per mail

noch reëel

noch virtueel

(er was stilte)

misschien wel in gedachten

maar dat konden A en B eigenlijk

niet écht weten

de wereld is er niet door vergaan

maar toch wel een beetje

POËZIE / dropbox

wij zijn zo gewend
mekaar als dropbox
te gebruiken
voor elke gedachte
voor elk gevoel
voor elke bekommernis
voor elke scheet groot en klein

dat wanneer communicatie
plots de vorm aanneemt
van glasscherven
we die simpelweg mee
in de enveloppe proppen
en zonder veel nadenken
mee in de dropbox droppen

het probleem is natuurlijk
dat scherven kerven

POËZIE / keuken

ge zit in uw keuken
ge kijkt door uw raam

uit uw plafond komen
spreeuwen gevlogen
ze cirkelen rond
spannen dan samen
om te rupsen tot
aan de kerktoren

een kraai op de draad
verkeerd verbonden
van links nog een beest
op een velo

vier wielen die dalen
twee voeten van rechts
een hond die in
kuiten wil bijten

ge zit in uw keuken
ge kijkt door uw raam
gij zit binnen en
daar is ‘t daarbuiten

POËZIE / preparé

ge denkt heel de tijd
preparé preparé
op een tijgerpistolet

ge lijkt wel zwanger
van gedachten
die als niagara
watervallen
vallen zonder
één idee

gelijk gigantisch
grote hagelbollen
op 25 juli in het jaar
van keer niet weer

krijgt ge tandpijn van de hitte?
golft het dak op uw plafond?
kletst die raket niet op uw dijen?
wie zit daar boven op de grond?

waart ge maar de saaie vogel
deedt ge heel de dag van twiet

uw kop een pingpong
spel, momentje
eentje hier en
eentje daar

eentje met effect
en rente
op uw bakkes ja
dat trekt
van de boogscheut
naar de kelder
deurke toe
en boenkeboenke
is 't nog geen tijd
om te gaan eten?

preparé preparé

POËZIE / shock doctrine

shock doctrine
en al wat een mens
nog kan is wachten
op vanalles
op alles

wat beweegt
wat niet beweegt
wat los hangt
wat vast zit
wat scheef zit
wat rechter kan
wat vallen kan

wat voor altijd
onbeweeglijk
muurvast
onwrikbaar
ingebakken
weggeduwd
ondergespit
begraven
opgesloten
sleutel weggegooid

ambetant

en dan

wanneer de bom
barst de scherf
in uw vel knarst
shock doctrine
toegepast dan
ligt die sleutel daar
in schel zomers zonnelicht
wat uit te dagen
wat af te blinken

wat? pak me dan
maar pak me dan

ja lap dat komt ervan

POËZIE / jaagpad

overlaatst zag ik
bijzondere dingen
op het jaagpad
daar moest ik
wat over nadenken

ik zag
een familie op
rolschaatsen
compleet met hond
een babyvoiture en
een volledig koffieservies
(de kan nog warm)
met suiker

ik zag
twee blonde jongens
jeans gescheurd
coupe geschoren
zonnebril scheef
aan de kin
ze parkeerden
een zwarte ouwe bak
dwars over het jaagpad
klikten wat verward
heen en weer
met hun camera
het zag er heel
professioneel uit

ik dacht van
‘straks komt dat op TV’