POËZIE / laurier

ik gaf ze een plastieken zakje
gevuld met gedroogde laurier
dat lijkt wel wiet, kreeg ik te te horen
wat ik bizar vond want heb je
me ooit al met een joint zien lopen?

ik ken uw leven niet, was de repliek
wat wel duidelijk was; mochten ze
mijn leven kennen, dan wisten ze
dat laurier geen wiet is, maar
gewoon gedroogde laurier