POËZIE / twitter

op tijd en stond uw brein op off
geen klank en ook geen beeld
de pries eruit en 't kaske dicht
dan is het ook niet gebeurd

tot er op een goeie dag
door een scheur in uw behang
zich fluks een twitter binnenflurkt
en roept: "’t is hier plezant!"

van veders licht en stofjesruis
wordt snel een nest gebouwd
uw hoofd dat slaat meteen op hol
die van de zotte soort

dat steekt ook wel de ogen uit
van die van den overkant
plastieken gras ziet altijd groener
met cash betaald, contant

POËZIE / tijgers

treinen daveren binnen
op ijzeren sporen
treinen doen tijgers brullen
tot in achtertuintjes
tot op balkons waar prompt
koolmezen tegen vetbollen blijven
plakken van pure schrik

dat doet je eraan denken
dat de cake nog
in de oven stond
zwartverbrand nu als
afgezette manische staatssecretarissen
bovenop aardappelschillen in de gazet
van gisterenavond toen de telefoon tingelde
of ik mijn laminaat gratis en wat weet ik al

dan daalt de nacht weeral neer
zure regen op ijzeren sporen
morgenvroeg bulderen treinen
in koor met brullende tijgers
komt er ooit een einde aan?
kijk daar, de zon!

POËZIE / mitraillette

met de mitraillette
zonder na te denken
zonder goed te richten
pixelletters pleuren op pixelpapier

geraas is geen relaas maar
slechts kerven op de ziel

gij dit ik dat
wij wit zij zwart
koppen rollen op kasseien
kasseien keilen door de ruiten
met een welgemikte tik
uw tanden er zelf uittoeken
ontzet daarna over hoe zeer dat doet

in gang zetten
geen plan hebben
kleiduifschieten
maar dan met mensen

POËZIE / goed leven

't is dat daar voor gevochten is
met blote vuist tegen matrak
met blote kruin tegen metalen klak
met idealen en heldenverhalen
en nu geven we dat zomaar weg?

negeer ze
verzwijg ze
zwijg ze dood, stil

uw levensadem hebt ge nodig
voor wanneer ze uw keel nog
wat dichter knijpen, de grip nog
wat fermer maken, de riem nog
wat meer aanhalen, uw strot nog
wat fijner malen met nog
wat meer bangmakerij

badend in het licht op de vloer
voor het raam, warm de vloer
en warm het zonlicht op uw huid
sproeten weerkaatsen op het plafond
van sterren en in de verte loeit een koe
naast de beek, een ijsjescoupe van water
eenden kwaken en aan de appelboom
groeit uw ontbijt gestaag, de bel gaat
uw goed leven staat aan de deur, doe open

POËZIE / vogeltje

voet voor voet voorzichtig
om niet te vallen, ver vooruit
haar horizon, haar blik, haar tijd
alles plat gelijk het slijk langs de baan
geen enkel geluid, zelfs niet van het vogeltje

rood haar jas fel tegen de asgrijze modder
blauwe LED maar dan verbrand, de schreeuw
van de meeuw hoog in de lucht op zoek naar vis
naar wat is, naar wat nog niet weg is, daar is
wie niet weg is, is de pineut en krijgt kak op de kop

wanneer dan de lampen oplichten in de straten
gaan de rolluiken naar beneden, stopt dan eindelijk
de regen, weerklinken afgesleten hakken op scheefgezakte
stoepen, voet voor voet om niet te vallen gelijk de avond
in de modder langs de baan een dood rood vogeltje