POËZIE / in the sky

uitzitten
de tijd uitzitten
tot daar waar we begonnen zijn
wachten tot ge klaar zijt, wachten

mijn kleine lucht, ik hap naar u
daarboven in the sky, dakpannen
wuiven terug, hun jurken schitteren

het is in een film dat ik binnenstap
door de haag, van de ene wereld
in een andere, zwarte wagens achtervolgen mij
oooooh film noir, hoe spannend!

licht treft doelgericht de knop in mijn kop
en ik ben vertrokken, uit vrije wil geef ik mijn
ogen de kost en dans van beeld naar beeld
van woord naar woord, en wachten hoort
daar niet meer bij – voor mij een weg naar daar,
volgt mij maar, nee volgt   gij   mij   nu maar


#deverlichtebeschaving