zwaar valt een waterval
van zwart haar langs mijn benen
naar beneden en mijn gedachten
ook; slierten van belang in kronkels
spoelen weg samen met de zeep
uit Aleppo, daar voor eeuwig dood
ik heb zin om met stenen te gooien
in ramen waar kerstbomen blinken
in november, magie mistroostig verstoord
nooit meer oorlog; de leugen doorboord
blauw uw broek en blauw mijn jas,
te pas en te onpas vragen wij stellen
naar hun gedacht over de zonexplosie
maar buiten wat geweeklaag over
gebrek aan water blijft het weer
bijzonder stil aan het westelijk front;
vandaar geen nieuws nee
#deverlichtebeschaving
Geen opmerkingen:
Een reactie posten