POËZIE / de knop

uit de hand gelopen obsessie
eindeloos mee zijn met uw tijd
update na update en de update
alvast updaten voor in het geval
de update achterloopt, de waanzin

van virtueel dit en dat tot herkenning
en assimilatie, spatie achter spatie
run baby run achter de feiten
levenslang leren, wie dat heeft
uitgevonden die moesten ze
in het gevang steken, levenslang

elke dag een andere cel met elke dag
de deurknop op een andere plaats
altijd op slot, alleen dat blijft

en wat met de romantiek van de dingen?

iets koesteren
van alle kanten
bekijken
uitproberen
fouten maken
nog eens proberen
honderd keer met uw kop
keihard tegen de muur lopen
om dan de uitgang
te vinden naar wat
gelukzaligheid?

laat die knop nu toch eens
staan voor de verandering
geef mij de kans om hem
zelf om te draaien
of af te breken
dat kan ook