POËZIE / voor Juliette

Juliette heeft nooit iemand kwaad

gedaan, ze hangt gewoon dagelijks

haar was op den draad en springt

op haar fiets om haar moeder te zien,

die zit in een rusthuis, ja duurt nu

al wel een tijdje

Juliette hoort het gedonder van

de vrachtwagens over de brug niet

of wanneer er een onweer zit

aan te komen vanover de Nete,

precies gelijk in de film, maar ze weet

evengoed hoe laat het is als de scheve

boom nog wat schever gaat hangen, en

dat gebeurt al wel eens

Juliette heeft geen afscheid kunnen

nemen van haar man, toen die – vlak

na Bastogne was dat – niet alleen

‘s avonds in slaap viel op de zetel

voor tv, maar ook op de tractor

waarop hij het gras weer aan

het afdoen was, ook al was dat

nog kort en dus niet nodig, en toen

werd hij nooit meer wakker

Ze heeft ook niks te zeggen gehad

over de kleinste kat, platgereden

op het fietspad op een vroege

ochtend en haar zoon die maar bleef

brullen, ook al verstond ze daar geen

letter van, ze zag zijn ogen en herkende

zijn vertrokken mond wel, maar al

te goed zelfs, maar ja die doet dat

niet expres

Of over het huis dat verkocht is,

na een heel leven elke dag de was

aan den draad, en de velden langs

achter, konijnen, fazanten, al die ganzen

en soms een vos, ook al kwam die de kippen

dan doodbijten

Of over de oude wit en zwarte kat

die op het laatste niet meer binnen

kwam, vol gezwellen zat, en zijn pels

die beetje bij beetje op de grond viel

en daar bleef liggen

Juliette had ook niks te zeggen

over de buren, die links en rechts

daar opeens kwamen wonen en

dan rechts en links opeens weer

heel hun boel moesten inpakken

vanwege de brug en een hoop centen

en niemand die daar iets over te

zeggen heeft, behalve wat harken in

stijve pakken, en dood zijn die nog

niet eens officieel

Juliette vroeg wat er met de grijze

kat ging gebeuren, of die mee zou

gaan, want ze lag nu nog boven op
de zetel, er waren nog wat bakjes Sheba

over ook en toen kreeg ze de tranen in

haar ogen

Mensen gelijk Juliette en gelijk gij

en ik verdienen beter dan heel de

tijd van jut naar jaar en telefoon

van Telenet bij uw ontbijt en uwe

koffie, terwijl het enige wat ge

eigenlijk wilt, is verse was aan

den draad en ‘s morgens langs den dijk

een fikse wandeling en dan ben ik de reiger
nog vergeten