wat zoek je?

zondag 29 juni 2025

POËZIE / zon

Het is de tijd van de zon. Hoera!

Het is de tijd van de zon hoera! die al heel vroeg op uw hoofd komt beuken en dan de hele dag door tot wanneer ze ondergaat en ook dan nog blijft ze knagen aan uw hersenen vanuit het asfalt en het beton waar ze zich de hele dag in heeft kunnen vastbijten.

Het is de tijd van de zon hoera! en de muggen en andere insectenbeten en de zweetplekken onder uw oksels en uw haar dat als een natte deken over uw kop gedrapeerd hangt en doordringend door blijft wegen.

Het is de tijd van de zon hoera! en ´s morgens zo stijf als een stalen plank wakker worden van te lang in de tocht te liggen met uw voeten tegen een icepack geklemd om toch op zijn minst ´s nachts te ontsnappen aan het gevoel van levend gekookt te worden en de slaap te kunnen vatten want de hitte vreet.

Het is de tijd van de zon hoera! en de kleuren oranje en rood en paars op weerkaarten en buienradars en zonnebrillen en verbrande huid en bossen en huizen en land.

Het is de tijd van de zon hoera! die we nodig hebben om vitamines te kweken en kankercellen en blauwe alg in de waters waardoor we daar niet meer in mogen springen.

Het is de tijd van de zon hoera! en de zomer en de hele dag uw luiken dicht en binnenblijven, schuilen.

Het is de tijd van de zon hoera! en hoe die aanvalt en gelukkig gaan we wapens kopen want daarmee houden we de hoofden koel. 

Hoera!

donderdag 26 juni 2025

POËZIE / mosselen

bommen gooien is peace zaaien, 
dat deden we vroeger en nu nog altijd

en als we dan toch bezig zijn 
met leiders uit te schakelen
dan kan er nog wel eentje bij

gij en ik zitten aan de tafel

gij knalt uw vuist in mijn talloor 
en alles vliegt in het rond

er hangt nu een spaghettisliert
alle vongole in uw haar en dan 
brult ge van genoeg ermee gij 
en uw mosselen

we gaan hier alleen nog maar 
spaghetti eten en ge loopt weg 
terwijl ge ook roept van genoeg 
en vrede vanaf nu of ik klop erop 
en toen is de tafel door zijn poten gezakt

en ook nog dat ik eens 
moet stoppen 
met alle gesprekken 
de hele tijd te saboteren!

vroeger waren alle presidenten heel dom 
en nu is er eindelijk een hele slimme

dat en een baby 
met een afgezet been

woensdag 18 juni 2025

POËZIE / aanvallen

Ik ga u aanvallen.

Ik ben dat beu met u altijd.

Ik ga u aanvallen maar ik heb nog niet helemaal beslist wanneer.

Zou volgende week kunnen zijn. Ik ben er nog niet helemaal uit. Maar het moet er maar eens mee gedaan zijn. Met alles. Gewoon.

Ik ga u aanvallen en het gaat groots worden. Dat kan ik al wel zeggen. 

Dat duurt nu al veel te lang en ik heb er genoeg van. 

Ik ga u aanvallen en iedereen kan maar al best weg gaan nu. Want ik ga aanvallen.

Kijk, ik val aan. Zie mij aanvallen.

Kijk mama, zonder handen! Ik val aan, ziet ge mij??!

Tot u spreekt de president. De grote aanvaller.

En onze regering vindt die geweldig. Echt geweldig! Die wil dat ook gaan doen.

Iedereen eens aanvallen. Vandaag of morgen. Of eender wanneer en wie en waar en waarom.

zondag 8 juni 2025

POËZIE / strookje

bang van babyfood
geven ze drie strookjes
om te trekken

turn back
arrest
attack

maar ze vergeten 
het vierde strookje

het Gazastrookje

en de hele wereld
met alle mensen erin
trok dat vierde strookje

we zullen het niet meer loslaten
tot de Strook weer een land 
met een naam is van de rivier
tot aan de zee waar boten
rustig kunnen aanmeren