POËZIE / wij

ze zijn bang van vragen

ze zijn bang van rijst

ze zijn bang van brood

ze zijn bang van vogels

ze zijn bang van water

ze zijn bang van huizen

ze zijn bang van groenten

ze zijn bang van schoentjes

ze zijn bang van strikjes

bang van haarlint 

ze zijn bang van muren

ze zijn bang van zonlicht

ze zijn bang van scholen

ze zijn bang van dokters

Ze zijn bang van kranten

ze zijn bang van meubels

en bang van spiegels

ze zijn bang van 

een gespalkte arm

bang van ogen

bang van harten

bang van kinderen

bang van hersenen 

bang van geheugen

bang van moraal

bang van zichzelf

ze zijn bang van zichzelf

ze hebben gelijk want

ze zijn angstaanjagend

maar ze zijn met minder

en wij zijn met meer

wij zijn met meer

wij zijn met meer

wij zijn met 

veel veel meer

POËZIE / jonge man

wat kunnen wij doen voor u

mijn lieve jonge man?

met uw briljante brein

met uw ogen vol glimlach

uw ogen die altijd lachen

uw ogen die altijd alles zien

en altijd zeggen van kom ik help u

uw ogen zonder licht vandaag

uw ogen zo vreselijk dof en zonder lach

uw ogen met de donkere zwarte kringen 

diep als het graf van uw geliefden

uw ogen die niet meer spreken vandaag

uw ogen die crashen en gecrasht zijn 

en huilen zonder stoppen huilen

wat kunnen wij doen voor u?

omhelzen we u? 

houden we u vast

vast vast in onze armen?

wat kunnen wij doen voor u?

lief zijn voor u? lief zijn met alles 

wat er in ons schuilt aan liefde?

lief zijn?

of samen naar uw land stappen 

en de fascistische gekken daar tegenhouden als het moet

by any means necessary 

met de blote vuist?

POËZIE / dans

een dans 

voor het land 

dat geen naam 

mag hebben

en het pad was lang

en het asfalt heet

en ze waren ver weg

van het land 

dat geen naam 

mag hebben

donkergroen 

haar fluwelen jurk

witte afgetrapte sloefjes

stapten op maat 

van percussie 

strak als zand 

van de woestijn 

van het land 

dat geen naam 

mag hebben

felrood zijn hemd

zwart de pels 

van zijn hond

strak de spieren 

van zijn benen

want de weg

was lang 

goeiemorgen salaam

salaam goeiemorgen

salaam goeiemorgen salaam

ver weg van het land

dat geen naam mag hebben

ochtenddans

ritueel van verzet

dans van fazant

gans en vlierbloesem 

 

overal lente

overal verzet

voor het land 

dat geen naam 

mag hebben

salaam

goeiemorgen

salaam

POËZIE / zeewater

het kind stond aan de rand

van het strand te kijken

naar de enorme zee

schopte schoenen en sokken uit

begon te rennen over

de onmetelijke gekartelde

schelpenvlakte, blote voeten

over het zand met rimpels

voor elk doorleefde jaar één 

het kind, bezeten van dorst

verlangend naar nieuw en koel en veel

dronk een handsvolle teug

van het brakke zilte zeewater

want waarom zo veel water

als je er niet van drinken kan?

het dronk van het water

van de schubben van de vissen

van dansende korrels zand

van grijze garnalen en Venus haar schelp

van trappelende benen en nagellakte tenen

van zonnefactor 50 en windkracht 10

van dieselmotoren

van vrachtschepen

van bootjes vol mensen

met al hun verhalen

en al hun wanhoop

van hun dromen

en van de mijnen 

het kind dronk en verslikte zich

kokhalste de vuiligheid weer uit

het had de smaak 

voor altijd te pakken

daar was geen ontkomen aan