wat zoek je?

donderdag 30 januari 2025

POËZIE / vogels

huid gaat gillen
brandalarm 
door alle poriën
hersenen 
in totale paniek

crashen op airbagmodus 
vangnetten voor vallende 
rotsblokken, pas op 
onbekend terrein en
niets is hier gepland

ogen kijken
raken membraan
schuifelen over een snaredrum
tasten en tellen het ritme
van een hartslag op hol

gekozen en gewonnen gloed
maar wat als vingers de prijs
niet vast kunnen houden?

rustig als gij naast mij zit
het lawaai van buiten
horen we niet 

door de enorme gaten 
in de muur zien we vogels

zondag 19 januari 2025

POËZIE / lijf

het zou haar sieren
mocht ze zeggen
dat het zijn lijf is
dat haar tegenhoudt

rimpels onder ogen
wit in haren
neklijn niet langer scherp
borstkas verkreukeld
huid die kreunt
buik die uitdeint
gelijk de Titanic

dijen vol putten
benen wankelend in plaats 
van met rasse schreden
lichtvoetige, dansende
ranke bokkepoten

het zou haar sieren

maar mocht ze dat 
al aandurven dan
moet ze natuurlijk zichzelf
ook onder ogen zien

een zestiger is geen dertiger
hoeveel halters ze elke ochtend 
ook naar boven steekt
hoeveel jaren ze ook 
probeert te verteren
bij zichzelf, ook haar lijf
is niet meer om aan te zien
maar wat kan haar dat schelen?

ze wil zijn armen
om zich heen

zaterdag 11 januari 2025

POËZIE / punk

witte tanden lachen 
tussen vierkantige kaken
synchroon met de stroboscoop 
aan uit aan in paarlemoer afgetekend 
de taal van twee blote knieën 
in kleermakerszit maar
dan zonder naald of draad

wit hemd met knoopjes
verblinde echo´s van liedjes 
van vroeger verhogen het ritme
het ritme van nu dat knokig wordt

of ik retro ben, retro all the way baby
en er is een verschil tussen wat je ziet 
en wat je schrijft, dat ligt niet 
aan de beelden want die stoppen
ook nooit, waarom zouden ze ook?

weer een gezicht en nog altijd 
die witte tanden, stevige kaken 
en ogen overal ogen die kijken 
want daar zijn ze voor gemaakt 
maar zien doen ze niet altijd

een rijtje blinkende knopen 
een veilige oversteekplaats
een zebrapad simpelweg volgen 
van streep naar streep
als een houten vlonder
over de brede rivier
de afgrond het keldergat
val er gewoon niet tussen
en alles komt goed 

sommige stiltes zijn ook woorden
soms is punk heel erg niet dood