diep in uw ogen verglijden
daar zoeken naar
het begin van de tijd
toen elk woord verbazing was?
Mag ik u voorzichtig raken
zacht langs uw façade strijken
het zicht achter uw haren stelen
dat naar het veld achter
de mijnen leiden?
Mag ik uw hand vertellen
waar het oorlog is
waar de conflicten broeien
waar de stemmen schreeuwen
waar er doodsangst gloeit?
Mag ik langs uw hart
passeren, grenzen openen,
verraad verleren, de brokstukken
weer op elkaar placeren
naar zeeën zwaaien
in brand gestoken
boomgaarden bezweren
GPS-gestuurde bommen
uit uw stille luchtruim weren?
Mag ik even,
mag ik?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten