wanneer er niks te zeggen valt
kunt ge ook gewoon zwijgen
rustig uw blik naar buiten keren
en kijken wat er zich zoal afspeelt
aan drukte en belangrijkheid
een meisje dat met een haarklem
haar haren 100 keer doorkamt
zodat het glanst en elektrisch wordt
vuurwerk afgeeft, danst op haar
jonge hoofd met hersenen die razen
een gitzwarte streep in een korzelige
grijze borstelige baard rond een mond
die vertelt over dromen uit de kindertijd
donkere ogen die verhalen blinken
mevrouw die geen mevrouw wil zijn
maar aangesproken en gevraagd
of ze oké is vandaag vooraleer ze
haar koffie krijgt op de rand van het tafelblad en al balancerend probeert
van het moment te genieten, eeuwige ballerina op kapotte dansschoenen
voetjes in grijze sokken met graatjesmotief
de teentjes oranje afgelijnd, klaar om
opnieuw de wereld in te stappen
wanneer die eindelijk eens stopt
met in de verkeerde richting te draaien