nadat ik vanochtend om 8u zomertijd
door vier mannen op een mountainbike
van het bospad werd geduwd met
ga opzij stromme tut want mijn bel
is kapot - ja die van u ook seffes -
gevolgd door een sermoen van
een boswachter omdat ik even wilde
bekomen op een boomstam langsheen
datzelfde pad maar dan over den draad want daar ben ik veilig, not
heb ik dan maar woest
pannenkoeken voor mezelf gebakken
en allemaal zelf opgegeten
en ook mijn bord helemaal afgelikt
terwijl ik kijk naar een koppel zwanen
op de plas dat mekaars koppen
met een oplawaai kust
Bob Dylan die speciaal voor mij zingt
gelukkig zijn sommige mannen eigenlijk vrouwen, op botten van Spaans leer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten