POËZIE / perziken

perziken zijn zachter
vanwaar die drang om
alles naar de pijpen
te laten dansen?

wij zouden beter
terug dieren zijn
bewegen als het
afkoelt licht wordt
donker werkt
beter kost minder
brengt meer op
dan wat centen
alleen

kom mee zeester liggen
op het bed, witgestreken
mijn zonnebout op spaarstand
terwijl de dikke vette UV-stralen
zich tegoed doen, uitgedroogd
likken aan uw armzalig witte vel

kijk naar buiten into the prairie
verre mensjes zwart omlijnd
door stof en verbeelding
afgetraind
van dichtbij gewoon
gelijk gij en ik
lelijke shorten
vuile sokken
samenhokken
hondebrokken

zie de boten zie de auto's
beschaafde verlichting
uitgedoofd, een paar
peuken in een asbak
achtergelaten op de tafelrand

draai alles uit en bekijk hoe
uw hart klopt in uw eigen buik
zoveel genialiteit, eet meer fruit