POËZIE / dood paard

ik wil nu met u oud worden
want tegen dat we het zijn
kunnen we het niet meer worden

‘naar rechts’ hoor ik roepen
‘loop naar rechts’ en voor mij
draaiden alle hoofden in
dezelfde richting

tegenwoordig is kleren kopen
niet alleen gevaarlijk voor de portemonnee
je kan er ook je benen en armen voor laten
jij en paspop samen hopsakee

ik probeerde je in mijn droom
te bellen, maar mijn krediet was op

‘dood sein’ galmde het
op de trein
en ik die dacht
dat er een paard
gestorven was

ik wil nu met u
beginnen met
oud worden

POËZIE / bibliotheek

bibliotheek
een museum
van ongemiste
kansen op verzet

ongemist en
netjes in de rij
gelijk soldaatjes
in de strijd tegen
onwetendheid

de bibliotheek
een museum
met gratis wifi
om bibliotheek
op te zoeken

woorden
in het diepst
van onze gedachten

daden van verzet

POËZIE / spiegels

ze spannen samen

spiegels, glasramen, reflecties
in de tegels tegen de muur
en gigantisch grote
reclamepanelen
met stokkebeentjes
en babyfaces van
pakmijmaareensgoed
vast

ze zijn een uitvinding
van een wereld bestuurd
door psychopaten

ze bestaan om
onder de knoet
te houden

want wie zichzelf
niet graag ziet
houdt ook niet
van de andere

POËZIE / de vijver

joggers en mensen met honden
mensen met baby's in kinderwagens
een man die tegen zijn vrouw roept
drie mensen die onder een deken op het gras slapen
een zwaan die de vijver kwijt is

een man die op een bankje ontbijt
een man op een bankje blik op oneindig
een man die net een deal afsluit
een man die onder een fluogele
slaapzak met kapotte rits
op een bankje ligt te slapen

onder een struik een dood konijn
onder een struik twee konijnen
naast het dode konijn
onder een struik een paar schoenen
afgetrapt en uitgelopen, naast het dode konijn
onder een struik een man in foetus
zijn borstkas op en neer, hij slaapt

op een bankje een vrouw, naast haar
een kinderwagen zonder baby, in haar
hand een telefoon die slim is

een man met een hond
een man aan de yoga
een man die doelloos lijkt
een man met een hond
een zwaan in het gras
in het gras slapen mensen
aan de kant van het gras staat een man
met een hond die kijkt naar het gras

wij zijn de vijver kwijt

POËZIE / amok maken

ongelofelijke
onbegrijpelijke
onweerstaanbare
tijdverspilling

alsof we nog tien levens
zouden kunnen leven
ipv alles dubbel willen
verloren tijd weer inhalen
asap

amok maken
het is er het weer voor

gij die door de ramen
naar buiten kijkt
uw benen aan de zetel geplakt
gelijk gesmolten smeerkaas
dwars door voorbijrazende treinstellen

binnendoor kijken en alles zien
uw ogen aan en uit ratelen
gelijk aankondigingsborden

namen van steden
van letters
die onheil spellen
en dan plots alles zwart

en 't is kapot!

op het einde van een werkdag
tijd om naar huis te gaan
tijd om naar huis te gaan
tijd om de winkel dicht te gooien
en te gaan doen
waarvoor ge gemaakt zijt

te leven

POËZIE / Patti Smith

nog een kleine twintig jaar
en dan wil ik Patti Smith zijn

dan hou ik alle monsters tegen
met mijn zigzagtechnieken

dan steken er tussen mijn haar geen
witte telescoopjes naar alle kanten

dan hou ik uw hand vast en ook
mijn megazonnehoed van panelen

dan priem ik met één welgemikte blik
alle flauwekul tegen het behang

POËZIE / koud water

ik heb mij vergist

wat de balken betreft

 

krakend van verlangen

hangt er een dak boven

ons hoofd met stromend water

vol van vis en ander spul

te duur om met centen

te betalen, tenzij ge uw letters

inruilt tegen de mijne en uw

coniferen niet doet verdwijnen

daar aan de vurige horizon

in de bovenkamer

mag het al eens knallen

het zijn geen inbrekers

maar invallen, die van de

goeie soort, het leeft en al

en dat kunt ge van beton

niet echt beweren

een slag een stoot

een luchtverplaatsing

van gedachten van de gang

naar de deur waardoor

ik u kan zien zitten

en gij mij en terwijl buiten

het gras tot hete brij verbrandt

blijven we binnen met koud water behangen

POËZIE / zwarte gaten

mijn liefje, briljant, schrijft

verwoed letters in het zand

in de lucht en in de weerkaatsing

van mijn ogen, terwijl ik

stomverbaasd naar de wereld kijk

en zie hoe zijn letters pogen

recht te houden wat de

mokerhamermeute aan diggelen slaat

van hier tot de maan en weer terug

kaatsballen kanonskogels

grote zwarte gaten in muren

die we dik genoeg achtten

die we stevig genoeg dachten

die als rijstpapieren paravents

met één scheefgedraaide haal

openrijten, bloed in plaats van

witte lotusbloemen

zwarte gaten die we

met veel liefde moeten vullen

tegen de tijd in, want wat rest

de wereld anders nog?