ze allemaal in
uw armen nemen
voorzichtig om
de tengere schouders
niet te breken die moe zijn
van het dragen van de lasten
van de kosten van de zakken
aardappelen en de melkbussen
de clandestiene blaadjes verstopt
onder jaspanden in ijskoude beken
urenlang en wachten in een donker bos
ze allemaal een bloem geven
de vaas vullen tot ze overloopt
de tranen omleiden naar betere tijden
de gedane zaken keren naar het begin
de woorden bewaren in een nieuwe zin
verhalen omzetten
in dadendrang
nooit meer bang
nooit meer weer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten