barteder schuift ge kartonnen vloeikes
onder glazen vrolijkheid en verdriet
ge trekt de gordijnen open
en laat de straat weer binnen
onder de mat de gazet
onder de toog de voorraad
onder de tafel de hond
onder ons gezegd
en gezwegen
niet alles behoeft
een vertelling
gewoon vertellen
volstaat om een ton
waanvoorstellingen
van mist ontdaan
te krijgen, eindelijk
de zon door de ramen
met zicht op de buitenwereld
ook al kleurt die niet per se roze
ge moet er straks toch weer door