Ree is back met haar kleintjes
alsof de mountainbikers
loslopende honden
krijsende kinderen
en joggers met hun digitale
kruidenmélange nooit hebben bestaan
knabbelend aan het gras
in het veld naast de plas
waar ’s morgens vroeg
de nevel belooft dat
er vandaag enkel sprookjes zijn
en zo kwam alles goed
Ree trappelt met haar hoefjes
de eikels fijn die uit de boom vielen
veel te vroeg voor de tijd van 't jaar
ze duwt de neus van haar kleintje
tegen gebladerte aan en
Kleintje gooit van puur plezier
de achterpoten in het rond
dwars door het asfalt
op het jaagpad
groeit nieuw groen
ook al heeft het ijzeren monster
op rubberen poten
dat er met zijn metalen kaken
afgevreten tot op het bot
en tot diep de grond in
het jaagpad naast de brug
in stukken en brokken half verzakt
maar ook daar steken stengels
door de fiks van cement en spuwsel
een ding weet ik wel
wanneer wij allen weg zijn
is het land terug van Ree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten