POËZIE / navel

roerend in mijn
glas rozenbottelthee
schurk ik mij behaaglijk
tegen vierkanten schouders aan
mijn voeten bengelen kleuterlijk
tussen houten poot en wand

bierglazen schuimen
op matjes goudnat
een navel is geen cirkel
maar een lichaamsdeel

wist ge dat roodborstjes
overschot van koolmezenbollen
komen oppikken, kwestie van
lui zijn kan dat tellen zeker?!

gele randen bijten op droge lippen
tapt er nog maar eentje vol Loewie

ik wrijf de rook wat uit mijn oog
en voel mij opperbest daar
tussen de mannen aan den toog
de afwas is voor morgen
de revolutie ook