POËZIE / pay gap

vanachter de kassa
op de boekenbeurs
het klaslokaal
de redactie
de lopende band
katrollen trolley
tram en bus
receptie en onthaal
banaal frontaal
zwabber in uw reet
die telefoon neer
de deur dicht
rolluik omlaag
het slot erop
zoek dat maar zelf op
ons loon omhoog
wij werken niet
voor niks

POËZIE / chain gang

wij zijn in
loopgravenonderbreking
lichten uit en deuren
op een kier, geruis van
verre, gordijnen van dichtbij

ik zie ze rijden
en denk van slaaf
de rug gebukt onder
een blok, working on the
chain gang en als uw
ketting kapot is, moet
ge ze zelf betalen

wij zijn in
loopgravenonderbreking
niemand neemt de telefoon op
want als gij ons geen rust geeft
dan vechten wij uw battles niet

ik hoor ze opstaan
om 5u 's morgens elke dag
en denk van slaaf
roodomrande pikogen
chro-nisch ver-moeid-heids-syn-droom
wie niet slaap die niet wint

wij zijn in
loopgravenonderbreking
draai uw toeren maar zelf
lichten uit en deuren toe
wij dromen een betere wereld
wij slapen want wij komen eraan

POËZIE / chocomelk

voor mijn volgende verjaardag
wil ik graag 24 uur lang fb plat,
niemand die er nog op kan dan

woest de vingers in
een kramp tokkelend
en niet zien hoe het aantal para's
op straat onderhand verdubbeld is

roepend om revolutie, al roerend
in een pan met warme chocomelk

POËZIE / feest

het is hier precies
een democratisch feest
iedereen die iets wil zeggen
wacht tot meneer of mevrouw
gesproken heeft, meeste
centen eerst dat spreekt

straks krijgen we allemaal
een worst mee naar huis
dan hebben we dat toch al gehad

POËZIE / propjes

ik hou wel van uw propjes
zakdoek opgevist vanuit
uw diepste jaskelders terwijl
de trein voorbij achterkoterijen raast
en ik denk van ‘slow ik ben daar voor’

er hangt een stuk paard aan mijn hand
een lapje vlees van bij de beenhouwer, opgerold
beter dan taart en gij denkt misschien van 'rare'
maar soms is zout gewoon lekkerder

ik ga nog rap wat kunst doen
terwijl ik op de rand zit te wachten
met mijn schoenen al aan, klaar
om te wereld te veroveren, wacht

vindt ge mij saai als ik over kleren praat
dat ik een hemdjurk wil, met een hoodie eraan
in hoodie-stof, ja een hoodiejurk dus
en dat ik in de winkel drie van hetzelfde koop
gewoon omdat dat goed zit als ik ga betogen
en ik daar ook goed mee sta en geen goesting heb
om nog drie uur verder te gaan zoeken
als ik al heb gevonden wat ik zoek

zon in oktober heeft mijn hersenen
wat gepoft, gelijk kastanjes, zacht en zoet
kom hier mijn lief, dat ik u kus

POËZIE / brian bilston

soms is het internet fantastisch
vooral in bed ergens in
de vroege namiddag begin oktober
wanneer de eerste Grijze Koude
via de kachelpijp naar binnen waait
gekruid met de lucht
van brandend hout

de wereld staat in brand
en wij stonden als twee katten
met de ruggen gekromd
recht tegenover elkaar
pupillen wijdopen
onze ogen gesloten
maar gelukkig bestaan
er nog venndiagrammen

mijn huidskleur had ook
zwart kunnen zijn
en mijn naam Greggi
gelukkig ben ik al een meisje

zou Brian Bilston misschien
een vrouw zijn?