De ene
wijk is de andere niet.
Wanneer
ik 's ochtends de Provinciestraat in Borgerhout oversteek en dan onder het
spoor door de Pelikaanstraat overloop om dan een uurtje in het stadspark rond de
vijver te gaan wandelen in een poging mezelf wijs te maken dat ik zo toch ook
mijn dagelijkse portie 'natuur en zuivere lucht' heb binnengekregen en ook wel
omdat ik daar op een aangename manier van wakker word, dan vallen me steevast
dezelfde dingen op.
Het verval en de grijze grauwte van beide buurten en hoe de zon daar soms toch iets
schoons van kan maken. Hoe er weinig of geen groen te vinden is in de straten. Hoeveel sluikstort
er ligt.
Hoeveel hondenpoep er overal tegen de trottoirs plakt, tot op
de stoep van vele huizen. Hoe er hier en daar bordjes van de stad hangen met de
boodschap dat we onze kauwgom in de vuilnisbak moeten gooien en hoe iemand daar
met zwarte stift heeft bijgeschreven dat dat met die hondenpoep ook wel eens
mag gebeuren. Hoe aan sommige huizen een handgeschreven briefje hangt met de
mededeling dat het baasje van de hond de poep zelf moet opkuisen, want dat er
anders klacht bij de politie zal ingediend worden. De mondige burger.
Hoeveel
camera’s er overal hangen.
Hoe
dikwijls de helikopter hier boven vliegt.
Hoe er
van het Kievitsplein tot aan het stadspark overal soldaten rondkuieren. Hoe er
aan de andere kant van het Kievitsplein richting Borgerhout geen enkele soldaat
te bespeuren valt.
Hoe om de
haverklap er overal onduidelijke bordjes staan dat de auto weg moet vanwege
wegenwerken, die dan nooit lijken te gebeuren, of slechts een dag van de
aangegeven drie dagen.
Hoe er
elke dag overal parkeerbonnen worden uitgeschreven, soms twee of drie voor
dezelfde auto op dezelfde dag en ja, soms worden die parkeerbonnen om 4u ’s
nachts uitgeschreven. Ook als er gewoon nergens plaats is om je auto te
parkeren, omdat er overal onzichtbare wegenwerken bezig zijn en er zo al teveel
auto’s voor al die smalle Borgerhoutse straten zijn, om maar te zwijgen over al
de nieuwe auto’s die dan misschien wel LEZ-conform lijken, maar ook groot genoeg om als
tank te kunnen fungeren moest dat al nodig zijn in de stad. Ga daar mee naar de bakker.
Hoe er in de straat waar al weken overal hondenpoep plakt op drie
dagen tijd bij twee verschillende auto’s ’s nachts de zijruit werd ingeslagen.
Hoe er
overal camera’s hangen. Of had ik dat al gezegd?
Hoe er
overal soldaten lopen, maar niet ’s nachts en niet daar waar geen diamanten
zijn.
Hoe er
overal manschappen worden ingezet om parkeerboetes en afvalboetes en andere GAS-boetes uit te
schrijven.
Hoe er
overal soldaten zijn.
Hoe er overal
camera’s hangen.
Hoe op
drie dagen tijd twee zijruiten werden ingeslagen in dezelfde straat.
Hoe de
straten alsmaar vuiler en vuiler worden.
Hoe ons
belastinggeld niet wordt uitgegeven aan de dingen die een samenleving veiliger
maken, maar aan dingen die een samenleving onveiliger maken.
In het
park bloeiden vanochtend overal narcissen.