Bij het woord uitklapdemocratie denk ik spontaan ‘wat fijn, kamperen, avontuur en uitklaptafeltjes!’, maar ook ‘zo’n klaptafeltje, dat breekt makkelijk af’. Is een uitklapdemocratie niet iets heel fragiels?
Het is een term, een methodologie. Het is eigenlijk ook een vertaling van het woord flatpack democracy. Daar bestaat niet echt een Nederlands woord voor. Flatpack is een heel compacte manier van dingen aan te pakken, een eenvoudige methodologie. Maar dat is nu niet de term die veel gebruikt gaat worden denk ik. Het zijn vooral de termen ‘burgerlijst’ en ‘burgerraad’ die gaan gebruikt worden als duiding van het project hier in Antwerpen, ‘uitklapdemocratie’ is vooral voor de mensen die geïnteresseerd zijn in de theorie erachter. Ik had niet verwacht dat het zou opgevat worden als ‘slap’ ofzo. Dat verbaast me een beetje.
Tja, fragiel, ik denk dat politiek sowieso fragiel is en zeker nieuwe initiatieven. Maar ik vind het geen slechte term, het is een kwetsbaar project, maar hoe zegt Lucebert het ook alweer? “Alles van waarde, is weerloos”? Het is niet per se iets om bang voor te zijn. Eigenlijk, in de eerste fase gaan we vrij letterlijk in de gemeenteraad klapstoeltjes bijzetten, of ze dat nu willen of niet, je kan daar gewoon niet iets gaan zetten dat permanent is, je hebt daar geen burgerlijk recht op, dus het zal altijd zoiets zijn van ‘ja, we hebben de vergadering wat uitgebreid’ en we gaan kijken wat er gebeurt... verder lezen op dewereldmorgen.be...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten