PÖEZIE / brullen

werd het niet gedeeld

dan is het niet gebeurd

dan komt het niet naar binnen

langs flanellen ruiten

door kieren gekropen

buiten draait alles rond

blijft het onuitgesproken

tastbaar bijna en tot

brullens toe gebroken

PÖEZIE / schoon ogen

gij hebt de schoonste ogen
van heel het land, als de rest
van de wereld kleur verliest
en in verval geraakt, dan zijn uw ogen
nog altijd even schoon, ze kijken

als men u zoekt, ge zijt in uw safe room
een ondergrondse garage, drie bollen wol
steekpennen en de onafhankelijkheidsverklaring
van Walibi, free free Walibi!

kijkt uit uw doppen, vergeet niet te stoppen
voor het rood licht, uw ogen zijn groen
gelijk het gras voordat het schroeide, blauw
gelijk de lucht, vooraleer de grijze wolken
uw adem aan de ketting legden, maar zelfs
scherven schitteren nog altijd in de zon

POËZIE / boekhouder

het had ook een boekhouder
kunnen zijn en kippen zijn
soms katten, als je mensen iets
geeft dan zien ze je ook graag

het had ook een boekhouder
kunnen zijn, dan waren de dagen
netjes geteld, inkomsten en
uitgaven in evenwicht, appeltjes
op uw wangen gelijk vol van dorst

het had ook een boekhouder
kunnen zijn maar dan liep ik
niet fier recht vooruit zonder opzij
te stappen zoals dat schijnt te
horen, dagelijks frontaal kabaal
kabel-tv is zo passé en nee ik heb
geen boekhouder nodig maar
liefde, mateloos maat

POËZIE / pay gap

vanachter de kassa
op de boekenbeurs
het klaslokaal
de redactie
de lopende band
katrollen trolley
tram en bus
receptie en onthaal
banaal frontaal
zwabber in uw reet
die telefoon neer
de deur dicht
rolluik omlaag
het slot erop
zoek dat maar zelf op
ons loon omhoog
wij werken niet
voor niks

POËZIE / chain gang

wij zijn in
loopgravenonderbreking
lichten uit en deuren
op een kier, geruis van
verre, gordijnen van dichtbij

ik zie ze rijden
en denk van slaaf
de rug gebukt onder
een blok, working on the
chain gang en als uw
ketting kapot is, moet
ge ze zelf betalen

wij zijn in
loopgravenonderbreking
niemand neemt de telefoon op
want als gij ons geen rust geeft
dan vechten wij uw battles niet

ik hoor ze opstaan
om 5u 's morgens elke dag
en denk van slaaf
roodomrande pikogen
chro-nisch ver-moeid-heids-syn-droom
wie niet slaap die niet wint

wij zijn in
loopgravenonderbreking
draai uw toeren maar zelf
lichten uit en deuren toe
wij dromen een betere wereld
wij slapen want wij komen eraan

POËZIE / chocomelk

voor mijn volgende verjaardag
wil ik graag 24 uur lang fb plat,
niemand die er nog op kan dan

woest de vingers in
een kramp tokkelend
en niet zien hoe het aantal para's
op straat onderhand verdubbeld is

roepend om revolutie, al roerend
in een pan met warme chocomelk

POËZIE / feest

het is hier precies
een democratisch feest
iedereen die iets wil zeggen
wacht tot meneer of mevrouw
gesproken heeft, meeste
centen eerst dat spreekt

straks krijgen we allemaal
een worst mee naar huis
dan hebben we dat toch al gehad

POËZIE / propjes

ik hou wel van uw propjes
zakdoek opgevist vanuit
uw diepste jaskelders terwijl
de trein voorbij achterkoterijen raast
en ik denk van ‘slow ik ben daar voor’

er hangt een stuk paard aan mijn hand
een lapje vlees van bij de beenhouwer, opgerold
beter dan taart en gij denkt misschien van 'rare'
maar soms is zout gewoon lekkerder

ik ga nog rap wat kunst doen
terwijl ik op de rand zit te wachten
met mijn schoenen al aan, klaar
om te wereld te veroveren, wacht

vindt ge mij saai als ik over kleren praat
dat ik een hemdjurk wil, met een hoodie eraan
in hoodie-stof, ja een hoodiejurk dus
en dat ik in de winkel drie van hetzelfde koop
gewoon omdat dat goed zit als ik ga betogen
en ik daar ook goed mee sta en geen goesting heb
om nog drie uur verder te gaan zoeken
als ik al heb gevonden wat ik zoek

zon in oktober heeft mijn hersenen
wat gepoft, gelijk kastanjes, zacht en zoet
kom hier mijn lief, dat ik u kus

POËZIE / brian bilston

soms is het internet fantastisch
vooral in bed ergens in
de vroege namiddag begin oktober
wanneer de eerste Grijze Koude
via de kachelpijp naar binnen waait
gekruid met de lucht
van brandend hout

de wereld staat in brand
en wij stonden als twee katten
met de ruggen gekromd
recht tegenover elkaar
pupillen wijdopen
onze ogen gesloten
maar gelukkig bestaan
er nog venndiagrammen

mijn huidskleur had ook
zwart kunnen zijn
en mijn naam Greggi
gelukkig ben ik al een meisje

zou Brian Bilston misschien
een vrouw zijn?

KORT / ogen van de Yezidi

A is 19 jaar oud. Ze draagt een lange grijze kokerjurk met witte bolletjes, een kort blauw jeansvestje, een witte hoofddoek en lijkt vergroeid met de oortjes van haar telefoon. Ze komt uit Syrië. Ze verveelt zich snel, houdt niet van herhalen, ligt vaak met haar hoofd op de tafel omdat ze hoofdpijn heeft. Als we nieuwe dingen leren in de klas, is ze een en al aandacht. Het mag voor haar ook wel wat sneller gaan soms.

Ik durf haar niet te vragen of ze alleen in België is. Aan haar adres te zien, woont ze in een opvangcentrum. Ze spreekt behoorlijk vlot Engels en heeft duidelijk gevoel voor taal. Ze wil later journaliste worden en ook een boek schrijven.  Schrijven doet ze nu al, haar gedachten en soms een gedicht. Ze leest ook veel. Ze houdt van de regen en grijze dagen. Dan kan ze binnen blijven en zich opsluiten in haar eigen wereldje van boeken en woorden en gedichten en gedachten. Ik durf haar niet vragen of ze ook vrolijke dingen denkt. Of romantische.

Ze vindt dat ik geen stress mag hebben. Dat ik recht op rust heb. Dat ik me meer moet ontspannen. Dat ik mooie ogen heb, de ogen van de Yezidi. Dat zijn speciale mensen, zegt ze. En ja, ook als ik boos kijkt, vindt ze mijn ogen mooi.

Ik probeer haar aan het lachen te krijgen met flauwe grapjes. Af en toe trek ik haar tegen me aan en wil haar iets liefs zeggen, het is sterker dan mezelf. Ik zoek tijd om extra oefeningen voor haar te maken, oefeningen met veel mooie teksten. 

Ik zou haar moeder kunnen zijn. Of toch tenminste haar grote zus.

We hebben allemaal veel meer tijd nodig.

POËZIE / koriander

koriander en geen tijd meer
vinden om daar wat mee te doen
vanwege tijden die eisen dat
tijden veranderen, op afspraak
en overal tegelijk, want iedereen
kwaad en ontevreden, nee geen geduld

alles moet nu en hier en wij en vuist
en eigen straat en strijd eerst en
zo weer vergeten, wie steekt dat hier
nu eindelijk eens in gang of fik
het op verdomme!, wij volgen
dan
wel

POËZIE / angst

wijd opengesperde mond
vol gele tanden en een huig
die van kwaadheid wel een knuppel leek

de rest van zijn lichaam, dat viel pas later op
en dan vooral hoe schraal, mager en nietig

hoewel dubbel glas en je dus in se
echt niks horen kon, wisten we
allemaal wat hij stond te tieren

we lazen het in haar ogen
die van verbaasd naar
bleke schaamte en dan
angstig scherven maakten

POËZIE / allergie

vingers op de ruit
wat een affront
tik op de kop en
frot frot frot
woest gezeemvel
van gazettenpapier
piepen op glas

wist mijn bomma veel
dat haar kleinkinders
de godganse dag overal
op glazen schermen
zouden zitten wrijven
met hun vingers
gelijk een allergie

POËZIE / hortensia's

het leven op de camping:
dichtslaande kastdeurtjes
frigo's op wielen
en frigo's op gas

buiten slapen maar dan binnen
zelfs de regen valt niet voor iedereen
hetzelfde; bij sommigen gebeurt dat
premium, bij anderen recht op hun kop

Bretagne is een beetje Brigadoon
tapdansend op keien groot
als meneren zonder das, grijsgrauw
van het eeuwenlange rechtstaan

falaises in de malaise waar
meeuwen miauwen en mevrouwen
grote kanten crêpes rond uw oren kletsen

Asterix en Obelix hobbelen
langs wegeltjes van D nummer zoveel
en als de zon dan eindelijk schijnt
dan brandt ze zalig uw botten broos

hortensia's
ten aanval!

POËZIE / Quaregnon

mijn lief trapte bijna een eik plat
terwijl hij in de spelonken van de ijskast
op zoek was naar augurken
aardappelsalade smaakt eens zo goed
wanneer je niet aan waarden
noch normen hoeft te denken

de tweeling met de gebroken karabijn
op de schouder niet te na gesproken
tenslotte zijn we al eeuwen op zoek naar voedsel, daar is niks mis mee, respect is alles

moesten we nu in Iowa zitten
dat zou wat geven, al die verhalen
over strijd en arbeid en veel willen
maar niet kunnen, en het leven in de cité

een pint teveel is nooit teveel als er klassenstrijd aan voorafging, zolang
het beest maar niet wint, want dan is het voorgoed gedaan met de werkende mens

dan blijven alleen botten over van veertig iguanodons en hoe imposant ook, die zijn
toch ook al lang dood, aha daar is de soep!

POËZIE / Koos

zij aan zij zaten ze
naast de zee hun blik
naar de ondergaande zon
gericht, ten onder

vakantie en dan is alles
toch een beetje anders

geen weer om te duiken vandaag
wie zegt dat ik wil duiken?
u bent toch Belgische?
nou en?

terwijl de man in zijn telefoon
van 'Koos Koos' stond te roepen
zijn haren flapperend
in het ritme van zijn das
verging de wereld nog
een beetje meer, daar kwam
geen yoga aan te pas

twee achterhoofden samenzwerend
van Jan en toen en babyspeen
twee vrouwen toch tot daar geraakt
een leven lang gemeen, hoezee

POËZIE / kleurzweem

de man met grastrimmer in de aanslag
klaar om neer te maaien, hij wandelt
langs de bananenboom maar ziet hem niet
hij draagt een donkere duikersbril
van dubbele bodems gemaakt

in de lucht hangt grijze kleurzweem
dik als alcohol op ademstoot
zurig verduft membraan, eeltig

huizen in de pacht, langs spoorwegen
binnenkort ook afgeschaft
eet geen vlees geen auto's geen vliegen
straks gelijk de mannen van de mijn
mijmerend langs de kant van de afgrond
daar kleurt het water diep, ja diep

FOTO / housewives

werk uit 2005 / de bedoeling was dit in de etalage van Blokker op te hangen, maar dat is er helaas nooit van gekomen

POËZIE / dood paard

ik wil nu met u oud worden
want tegen dat we het zijn
kunnen we het niet meer worden

‘naar rechts’ hoor ik roepen
‘loop naar rechts’ en voor mij
draaiden alle hoofden in
dezelfde richting

tegenwoordig is kleren kopen
niet alleen gevaarlijk voor de portemonnee
je kan er ook je benen en armen voor laten
jij en paspop samen hopsakee

ik probeerde je in mijn droom
te bellen, maar mijn krediet was op

‘dood sein’ galmde het
op de trein
en ik die dacht
dat er een paard
gestorven was

ik wil nu met u
beginnen met
oud worden

POËZIE / bibliotheek

bibliotheek
een museum
van ongemiste
kansen op verzet

ongemist en
netjes in de rij
gelijk soldaatjes
in de strijd tegen
onwetendheid

de bibliotheek
een museum
met gratis wifi
om bibliotheek
op te zoeken

woorden
in het diepst
van onze gedachten

daden van verzet

POËZIE / spiegels

ze spannen samen

spiegels, glasramen, reflecties
in de tegels tegen de muur
en gigantisch grote
reclamepanelen
met stokkebeentjes
en babyfaces van
pakmijmaareensgoed
vast

ze zijn een uitvinding
van een wereld bestuurd
door psychopaten

ze bestaan om
onder de knoet
te houden

want wie zichzelf
niet graag ziet
houdt ook niet
van de andere

POËZIE / de vijver

joggers en mensen met honden
mensen met baby's in kinderwagens
een man die tegen zijn vrouw roept
drie mensen die onder een deken op het gras slapen
een zwaan die de vijver kwijt is

een man die op een bankje ontbijt
een man op een bankje blik op oneindig
een man die net een deal afsluit
een man die onder een fluogele
slaapzak met kapotte rits
op een bankje ligt te slapen

onder een struik een dood konijn
onder een struik twee konijnen
naast het dode konijn
onder een struik een paar schoenen
afgetrapt en uitgelopen, naast het dode konijn
onder een struik een man in foetus
zijn borstkas op en neer, hij slaapt

op een bankje een vrouw, naast haar
een kinderwagen zonder baby, in haar
hand een telefoon die slim is

een man met een hond
een man aan de yoga
een man die doelloos lijkt
een man met een hond
een zwaan in het gras
in het gras slapen mensen
aan de kant van het gras staat een man
met een hond die kijkt naar het gras

wij zijn de vijver kwijt