wat zoek je?

zondag 3 november 2024

POËZIE / geitjes

op weg naar het paradijs
ruikt het moeras naar geitjes
meer zelfs wanneer de ochtendzon 
pyjama´s ruilt voor bokkesprongen 
over stuiptrekkende harige rupsjes
die zonder dralen het asfalt bepalen  

haast geluidloos flemen
gespleten kousevoetjes met
het grind langs de waterstroom
ze kussen het gras en het riet
meter per meter horizontaal 
in een rechte hoek met 
een vallend blad dat opschrikt
van konijnen en kordaat ademhalen

korter worden de dagen die we terug 
van ons willen maken maar die voor anderen alsmaar langer blijken, ja 
nu al meer dan een jaar en nog wat 

in het paradijs stinken de lijken

vrijdag 1 november 2024

POËZIE / liefdes

vrouwen ja, 
vrouwen en hun liefdes
habibti´s hier 
en ginderachter
vrouwen en hun liefdes

de vragen, de verwondering
spiegelbeeld dat averechts
reflecteert wat komen zal
is alweer weggegaan
ja vrouwen en hun liefdes
uitgeveegd en lipgestift 

vrouwen ja, hun liefdes
hooggehakt gelopen gelijk
een dokwerker met franjes
onder een bus gegooid 
in fluwelen gewaden getooid
kolibrie luipaard mammoettanker

vrouwen ja, en hun liefdes
liefde geven is liefde vragen
liefde gekregen zelden maar 
alles echt alles voor wat liefde

en mocht daar wat meer van zijn
de wereld was van schoonheid

donderdag 24 oktober 2024

POËZIE / mag ik

Mag ik naar u kijken 
diep in uw ogen verglijden
daar zoeken naar 
het begin van de tijd 
toen elk woord verbazing was?

Mag ik u voorzichtig raken 
zacht langs uw façade strijken
het zicht achter uw haren stelen
dat naar het veld achter 
de mijnen leiden?

Mag ik uw hand vertellen 
waar het oorlog is
waar de conflicten broeien
waar de stemmen schreeuwen
waar er doodsangst gloeit?

Mag ik langs uw hart
passeren, grenzen openen, 
verraad verleren, de brokstukken
weer op elkaar placeren
naar zeeën zwaaien
in brand gestoken
boomgaarden bezweren
GPS-gestuurde bommen
uit uw stille luchtruim weren?

Mag ik even,
mag ik?

zondag 20 oktober 2024

POËZIE / woord

als ge gaat zitten wachten
om uw stem te geven
aan al wie ze dreigt te verliezen
tot blijkt dat wie ze verloren heeft
gelijk had met ze te verheffen
dan zal er niemand meer zijn
om die van u te horen

dan zijt ge te laat

dan rest er enkel 
nog doelloos
tussen het puin 
te dwalen

ook uw woorden zullen
daar dan geknakt liggen
bloed en tranen en snot
zinnen die als gebarsten
darmen komen uitstulpen

dode letters
vormloze kreten
van grijs gruis 

in den beginne
was er het woord
en op het einde
de stilte na de moord

donderdag 17 oktober 2024

POËZIE / tapijt

Ik zoek naar woorden, maar ik vind ze niet.
Er stierven duizend mannen aan een hartaanval, omdat ze niet in staat waren om hun ontheemde families te beschermen. 

En wat doe je dan in een wereld vol patriarchaat? Je buigt het hoofd en voelt je hart uiteen knallen in duizend stukjes en je legt je neer op een vliegend tapijt.

Ik vind de woorden niet. Ik zie dagelijks beelden die in geen enkel gezond verstand zouden mogen opborrelen, maar toch bazuinen we luid en duidelijk dat het licht zal triomferen en dan vraag ik u, over welk licht hebt u het eigenlijk? 

Het licht in de badkamer boven de spiegel dat onlangs in uw gezicht ontploft is omdat de draden oververhit geraakten bij het aanschouwen van het schuldig verzuim in het diepste van uw ziel?

Ik vind de juiste woorden niet en blijf dus maar steken bij wat infantiele gedachten en vraag me af wat Anne Frank ervan zou denken en mijn grootmoeder die zich ´s nachts urenlang in een beek verstopte met een lamme arm van een welgemikte verdwaalde kogel terwijl ze natte voedselbonnen droog probeerde te houden en of ze zich bewust was dat ze voor altijd een stukje geschiedenis op haar mouw had steken nu en wat dat doet met generaties. 

Wie gelooft er dat dit ooit goed kan komen en hoe verwerk je je door monsterbommen 4 vermoorde kinderen en wat doet dat met al die kinderen die het nu nog overleven zonder armen of benen of ouders of allebei als we al heel ons leven trauma´s meezeulen die in de verste verte nog niet raken aan de horror van ontmenselijking die we vandaag plegen zogenaamd uit zelfbescherming?

Wie wordt daar eigenlijk mee beschermd?

maandag 14 oktober 2024

POËZIE / bird

een optocht door 
de havenstad
met opgezette dieren

stoffige en afgeborstelde
het zwarte schaap voorop 

met in zijn kielzog 
opgeblazen kikkers
knagende ratten en 
hier en daar 
een eenzame wolf

parade van ongenade
duimen op
of eronder

gij angry bird
gij zwaveldrager

donderdag 26 september 2024

POËZIE/ hallo

Gisteren was een goede dag.

Ik werd wakker.

Ik kon douchen.

Ik had koffie.

Ik kon naar mijn werk rijden.

Mijn telefoon ontplofte niet.

Het koffiezetapparaat ontplofte ook niet.

Er liepen 2 reeën door mijn achtertuin.

Niemand schoot ze neer.

Mijn buren werden ook niet neergeschoten.

Op mijn werk konden we rustig werken.

In de straat riep een vrouw naar mij.

Maar het was geen waarschuwing of een hulpkreet. 

Ze riep gewoon ´hallo'.