ik ging vandaag een eend redden
langs het jaagpad bij dag en dauw
vooral veel dauw want alles was bedekt
onder een kletsnatte neveldeken
plets kletsten de grassprieten
zwaar tegen mijn broekspijpen
een zwart paard en een wit paard
botsten tegen de berm
en terug en terug en terug
maar ik zou dus een eend gaan redden
hij zat daar op de schrikkeldraad
te contempleren over het leven
en waarschijnlijk ook de dood
en eerst was dat grappig
hoe hij daar gelijk
een parmantig meneerke
in een beige regenjas
met groen zijden foulard
rechtop zat zijn pootjes
netjes naast elkaar
en hij keek wat naar links
en ook wat naar rechts
en kwekte zachtjes
maar wel beleefd
twee uur later kwam ik terug
van de vier ezels en de wei
met de monsterkoeien
zat dat meneerke er nog steeds
en zijn kwekje klonk me plots
een uitgeputte smeekbede om hulp
ik zag hem daar al vastgeplakt
door elektrocutie op die draad
en niemand die iets deed
en niemand die hem hielp
ik liep nog even door mompelend
van antropomorfie en al
maar dat kwekje was er te veel aan
ik stormde de berm af
mijn broek door dauw doorweekt
allemaal om die eend te redden
en toen vloog die gewoon weg
en riep nog van dat het hier
maar allemaal rap proper is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten