smalle lange armen
opgehangen aan
de kapstokjes in de gang
voor de klas, de linkerhand
wijst naar een stoomlocomotief
de rechter naar twee blozende appels
dan een grote bruine
rechthoekige verhuisdoos
met daarboven een groene muts daaronder een opgetrokken knie
en een been gestrekt
in de plas, reiger
ik heb menopauze
roep ik onhoorbaar uit
en voel mijn borstkas
dichtklappen gelijk de deur
van de drogist langs de baan
de e en de o en de au
veroorzaken pyschedelische
geluidsgolven die de kartonnen
doos doorboren en dan zie ik
zijn gezicht
twee donkere ogen
een stel wisseltanden
scheef en schots vechtend
om de eerste plaats
sproeten onder stijf
blond piekhaar
een kleine bioloog
in zijn bruine regenjas
ik heb menopauze
fluister ik hem toe
wat luider nu
en dwars doorheen
zijn gefronste voorhoofd
kan ik zien hoe hij onder
zijn hersenpan al verwoed
aantekeningen maakt
voor later
Geen opmerkingen:
Een reactie posten