ik wil dat gij langzaam verandert
in mijn grootmoeder
uw tijd ver vooruit
avant-garde
uw hand straks ragfijn gerimpeld
die met een tandenborstel
langs de randjes van
de maatschappij schuurt
die flinterdunne plakjes
rauwe realiteit afsnijdt
vooraleer wat overblijft
de smeulende pan ingaat
die 's nachts het parlement
van links naar rechts
en terug naar links verschuift
en weer terugzet 's morgens
maar dan binnenstebuiten gekeerd
ik wil dat gij haar plaats inneemt
mijn wang tegen haar zachte arm
mijn voeten onder haar deken
want ik wil vertellen
over de dingen
die ik heb bedacht
in vraag heb gesteld
uit elkaar heb gedraaid
zoals zij een kruiswoordraadsel
ontrafelde als een bol verwarde wol
voor de trui die ze daarvan zou breien
steek voor steek zelf uitgeplozen
gij kijkt naar mij zoals zij soms
gij luistert en veroordeelt nooit
en de kralen van uw parelsnoer
blinken langs de rand van
uw zelfgemaakte jurk
waarmee ge samen met mij
over de chaos walst
met stijl en gratie
eloquent en al
Geen opmerkingen:
Een reactie posten