aan al wie nog geen held
werd genoemd
die afgelopen weken
enkel thuisbleef, stil was
ver weg van iedereen
zonder hardop klagen
geen kinderen geen ouders
geen klanten geen patiënten
geen mens om zich heen
die dapper de deur dichthield
soms zichzelf omhelste
die de drang weerstond
zich in de armen van postbodes
te werpen, een pizza te laten bezorgen
om de eenzaamste der gedachten
te kruiden met een blaadje
basilicum, een zakje pikante olie
een gesprek van een string woorden
alstublieft bedankt smakelijk en tot ziens
die 's avonds
het gezonde wandelingetje
pleegde en wist van straks
weer alleen aan de keukentafel
nee dat grote keukenmes
hoeft ook vanavond niet
die praatte met dieren
met de bloemen langs de bermen
met planten in hun pot
met bomen in het loof
met onbekende internetfenomenen
met stemmen in het hoofd
die 's nachts vaker en met veel
maar zonder de bubbel te vergroten
het is meer dan oké wat ge doet
strijdvaardigheid moet niet
altijd breed uitgesmeerd
en ook als er niemand voor u
applaudiseert, ge draagt
grote stenen bij aan het fundament
van een nieuw bestaan, ook al
schreeuwt men dat niet van de daken
ik weet wie ge bent, ik zie u
Geen opmerkingen:
Een reactie posten